teşekkür..

Ey Muhammed! Senden önce de hiçbir insanı ölümsüz kılmadık, sen ölürsün de onlar baki kalır mı? Senin ölmenle rahata kavuşacaklarını mı sanıyorlar? (ENBİYA/34)
Her nefis ölümü tadacaktır. Sizi bir imtihan olarak kötülük ve iyilikle deneyeceğiz. Hepiniz de sonunda bize döndürüleceksiniz. (ENBİYA/35)
bu bir teşekkür postudur..buraya manevi değeri benim için çok büyük olan, yorumlarını bırakan, acımı paylaşan sevgili arkadaşlarıma tek tek sevgilerimi, teşekkürlerimi yolluyorum..
Hani klasik bir sözümüz vardır bizim "Düğünde ölümde, insanla olur" Biz ne güzel insanlarız değerlerimizi yitirmeden ananelerimizi kaybetmeden kuşaktan kuşağa aktarıyoruz gördüklerimizi yaşadıklarımızı.. arandım, soruldum, merak edildim, Tekrar tekrar arandım neredesin merak ediyorum ses ver dediniz.. veremedim, verdim.. Allah rızası için okuyun dedim ne çok okudunuz, hatimler yolladınız. Allah razı olsun nediyim iyiki varsınız.. Karşılıksız sevgi bu olsa gerek..
Ben çok düğünler gördüm, hazırlığında da bulundum, düğün hazırlığı insansız oluyor kendi kendine yetebiliyorsun hatta sakin sakin kendin hazırlanmayı tercih ediyorsun yada paran varsa evlilik organizasyon şirketlerine kendini teslim ediyorsun onlar senin için pır dönüyor.. ama... ölüm başka, kelimelerin kifayetsiz kaldığı.. sözün tükendiği bir yer.. yaslanabileceğin güç alabileceğin dostun arkadaşın sevgilin, çocuğun kısaca sevdiğin herkezden o an güç alıyorsun çünkü sen zaten yerlerdesin hani gece uyurken kabus görürsün ya bağırır bağırır sesin çıkmaz oysa seni kovalayan biri vardır ama çığlık çığlığasın sesin çıkmıyor.. yanında dostun acını paylaşan birileri olunca sesin çıkmasa bile o elinden tutmuştur bir kere. sen dibi olmayan kuyulara düştükce o elinden bırakmaz işleri organize eder, gelen giden, yemekler pişer bulaşıklar yıkanır. Mevlütler yapılır.. sen boş boş etrafa bakarsın bedenen ordasındır ama ruhun nerede ne fırtınalar yaşıyorsun orası yer mi gök mü bilmezsin.. işte bu yüzdendir insan insana burada lazım..
Hele babaya son bakış son dokunuş, son nefese kadar unutulmayacak anları belleğine kazırsın..
ben babamla bir gece önce 4-5 kez telefonlasıp bir türlü istikrarlı konuşamadım her defasında "ben çok kötüyüm kızım" dedi. İlgilenmeleri ve ambulans çağırmaları için aradığım kişi iyi olduğunu söyleyince rahatladım artık yarın ararım dedim ve ertesi gün ölüm haberi geldi.. bu yüzden iç savaşım hiç bitmiyor! hayatı ertelememek gerektiğini çok acı şekilde öğrenmiş oldum.. Sanırım çok da günaha girdim her şey takdiri ilahi önce bunu kabul etmek gerek..
bugün nasılmıyım? bunu cevaplamıycam...
gerçek anlamda bloğu kapatmayı düşündüm, düşünüyorum çünkü zevk almıyorum, bazen çok minik bir kıpırdama oluyor sırf o yüzden sonrasında pişmanlık yaşamamak için tutuyorum..


bu benim bu zaman içinde kurduğum tek sofra onuda babamın kırk mevlüdü için hazırladım tek tek ayrıntı resimler yok, olsunda istemedim. Bu bir kaç kareyide arkadaşımın kızı çekti sağolsun.. Kendimi kaybedercesine hazırlık yaptım sonra kendimi durdurdum! babam bu sofrayı görmeyecekdi aferin kızım bak ben öldüm beni ne kadar seviyormuşsun da bunca hazırlığı benim için yapmışsın..yok böyle bir şey kendine gel seval..
 o gün hemen hemen burada ki bütün arkadaşlarım yanımdaydı, tek başına altından kalkamazdım zaten taşıdılar, kurdular, yıkadılar hatta giderken evimi temizlediler.. Allahım hiç birimizi yalnız kılmasın dost, arkadaş ne kadar önemli..  ben yine sonsuz teşekkürlerimi hepinize sunuyorum iyiki hepiniz varsınız..


babamın kırkı ve elliikisi arasında burnumdan ameliyat oldum, kemik eğriliği ve et alındı. ben 52sini istediğim gibi yapamadım ama abim İstanbul'da benim de içime sinen çok güzel mevlüt yapmış Allah kabul eylesin.. Burnum nasıl mı? aman yarabbim bir kabus basit bir ameliyat evet 1-1,5 saat süren bişey ama ya sonrası olanlar bilir.. hala tamponlarım var salı yine içinden çekecek doktorum ayaklarım geri geri gidiyor.. hımmm bu ameliyatı olacak olanları korkutmamak lazım evet evet.. benim sıkıntılı bir dönemime denk geldiği için olabilir yaptırın ve kurtulun diyorum..


ne diyim ki başka işte ben şimdi böyleyim Cemal Süreya'nın anlattığı gibi
sevgilerimle
seval


SİZİN HİÇ BABANIZ ÖLDÜ MÜ?



Sizin hiç babanız öldü mü?
Benim bir kere öldü kör oldum
Yıkadılar aldılar götürdüler


Babamdan ummazdım bunu kör oldum
Ben gittim lambanın biri söndü
Gözümün biri söndü kör oldum

Tepede bir gökyüzü vardı yuvarlak
Soylemesine maviydi kör oldum
Taslar pırıl pırıldı ayna gibiydi
Taslarda yüzümün yarısını gördüm


Bir şey gibiydi bir şey gibi kotu
Yüzümden ummazdım bunu kör oldum
Siz hiç sabunluyken ağladınız mi?


Cemal Süreya