Nedense Dünya Kadınlar Günü bende derin bir hüznü barındırır. Tıpkı Kadınları Koruma Derneğinin varoluş sebebi gibi...
Biraz düşününce sebebini buluyorum aslında. Dünya Erkekler Günü neden yok. Varsa neden kutlanmıyor. Yoksa geri kalan 364 gün onlara mı ait. Bu cinsiyet ayrımı üzerine kutlanan günlerin ve derneklerin oluşmasına sebep cinsiyetlerin, kutladıkları herhangi bir günleri neden olsun ki.
Kadınların daha eşit ve daha yaşanılır bir dünya için başlattığı mücadele günü. Kimbilir hangi acılar neticesinde başladı bu mücadele ve ne şekilde kazanıldı. Neden kazanmak zorunda oldu kadınlar. Geçmiş, neden kadınların hakkını bu denli görmezden gelmiş.
Beni üzen, böyle günlerin oluşmasına sebep olan yaşanmışlıklar. Hiç biri yaşanmamış olsaydı da, Kadınlar Günü diye bir kavram olmasaydı.
Geçmişe nazaran daha şanslı bir kadın toplumuyuz fakat geri kalınmışlık şu dönemde bile ne kadar da fazla.
Haftasonu katılmak zorunda olduğum Kişisel Gelişim Seminerinde söz alan bazı erkekler hala eşlerini dövebileceklerinden bahsedebiliyorlar. Gerçi gazetelerdeki kadın cinayetlerinin ne kadar çok olduğunu düşününce masum kalıyor sadece dövebileceklerini düşünmek. Üzüntü içerisinde dinledim konuşanları.
Onları da bir kadın yetiştirmedi mi? Biz kadınlar nerede hata yaptık da böyle düşünen erkekler yetiştirdik... 40 ına 50 sine gelmiş adam(cık)ların tabularını nasıl yıkarız şu saatten sonra...
Ben arkamı dönüp çıktım da, ya o adam(cık)larla yaşamak zorunda kalan kadınlarımız... Onlar için ne kadar da zordur yaşam. Bir çoğunun ekonomik özgürlüklerini edinemedikleri için bazılarının da çocukları için katlanmak zorunda oldukları hayatları var.
Kafam bulanık, duygularım ise karışık.
Temennim ise kutlanılan bu günlerin bilinçli bir kadın toplumu oluşturması. Çocuklarımızı kadın erkek ayrımcılığı ile değil, kadın ve erkeğin bir bütünün parçaları olduğu bilinci ile yetiştirmek...
Şiddetin olmadığı, mutluluk ve sağlık dolu günler diliyorum.
Sevgilerimle...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder